Er bestaat niets goeds dat de ziel die verenigd is met de Goddelijke Wil niet met zich meeneemt in de dood.

In dezelfde toestand als altijd, bleef mijn altijd beminnelijke Jezus me spreken over Zijn Allerheiligste Wil. Ik zal er iets van vertellen wat ik me herinner. Nu voelde ik me niet zo goed toen de gezegende Jezus bij me kwam en zei: “Mijn dochter, wie in Mijn Wil leeft kan alles wat Ik doe beschouwen als van zichzelf. En dat is omdat de wil van de ziel die zich aan Mij heeft gegeven zich zo vereenzelvigt met Mij dat zij alles doet wat Mijn Wil doet. Daarom is er, bij leven en sterven in Mijn Wil niets goeds dat zij niet met zich meedraagt, omdat er niets goeds is dat niet Mijn Wil bevat. En Mijn Wil is het leven van al het goede dat door de schepselen is tot stand gebracht.

Door te sterven in dit leven[1] draagt de ziel in Mijn Wil al de opgedragen Missen, al de gebeden en goede werken die zijn verricht, binnen in zichzelf mee, omdat het allemaal vruchten van Mijn Wil zijn. Toch zijn zij veel minder vergeleken met de actie van Mijn eigen Wil, die de ziel met zich meedraagt alsof het zijn eigen actie is. Eén moment van deze actie van Mijn Wil is genoeg om alle acten van alle schepselen in verleden, heden en toekomst te overtreffen.

Daarom verkrijgt de ziel die in Mijn Wil sterft een schoonheid die uitgaat boven alle schoonheid. En daarmee is niets te vergelijken, geen hoogte, geen rijkdom, geen heiligheid, geen wijsheid, geen liefde, niets,[2] niets is daarmee te vergelijken, niets kan dit evenaren. Dus de ziel die verenigd met Mijn Wil sterft en haar entree maakt in haar hemels vaderland, zal niet alleen de deuren van de Hemel voor haar open vinden, maar iedereen in de Hemel zal neerdalen om de ziel binnen te laten in haar hemelse woning en om de actie van Mijn Wil in haar te prijzen. Wat kan Ik je vertellen over het feest en de verwondering van al de zaligen die deze ziel bestempeld zien met het werk van de Goddelijke Wil. Wat kan men zeggen van deze ziel die alles in Mijn Wil heeft gedaan, ieder woord, gedachte en werk? Het zijn even zovele zonnen die haar zullen tooien, verschillend in licht en schoonheid. En de zaligen zullen overstroomd worden bij het zien van zoveel goddelijke rivieren in deze ziel. Omdat de Hemel niet in staat is deze goddelijke rivieren te bevatten, zullen zij op de aarde stromen voor het heil van de zielen.
Och, mijn dochter, Mijn Wil is het wonder der wonderen. Hij is het geheim voor het vinden van licht, heiligheid, rijkdom. Hij is het geheim van al het goede. Maar als Hij niet intiem gekend wordt, kan hij dientengevolge niet gewaardeerd of bemind worden zoals Hij verdient. Waardeer hem dan en heb hem lief en maak hem bekend aan wie je ziet dat  er klaar voor is”

Op een andere dag voelde Ik terwijl ik afzag, dat ik niets kon doen. En ik voelde me hierdoor bezwaard. En Jezus omhelsde mijn hele wezen en zei me:        
“Mijn dochter, geen zorgen. Probeer alleen je te verlaten op Mijn Wil en Ik zal alles voor je doen. Want slechts één ogenblik in Mijn Wil is meer waard dan al het goede dat je zou kunnen doen in je hele leven.[3]

Ik herinner me ook dat Hij me een andere keer vertelde: “Mijn dochter, wie echt Mijn Wil doet, kan zeggen dat alles wat in hem gebeurt – in zijn ziel of zijn lichaam – wat hij voelt, wat hij lijdt, in Mij plaats vindt. Dus kan hij zeggen. “Jezus lijdt, Jezus is bedrukt.” Want alles wat schepselen Mij aandoen, raakt de ziel die Mijn Wil doet, want Ik woon in die ziel. Daarom voelt Mijn Wil als Ik lijd onder de kilte van de schepselen en omdat Mijn Wil het leven van die ziel is, kan hij het ook voelen. Daarom moet zij ipv gekweld te worden door deze koude, alsof zij het zelf voelde, bij Mij blijven om Mij te steunen en eerherstel te brengen, deze kruizen echter niet beschouwen als haar eigen, maar als de Mijne. Daarom zal de ziel die in Mijn Wil leeft veel verschillende pijnen voelen, overeenkomstig de beledigingen die de schepselen Mij aandoen. Zij zullen plotseling opkomen en bijna bij verrassing. De ziel zal ook vreugden ervaren, onbeschrijflijke vertroostingen. Dus als ze zich aan de ene kant moet bezig houden met Mij te troosten en eerherstel te brengen, moet zij ook genieten van het geluk en de vreugden. Dan krijgt Mijn Wil genoegdoening zonder welke hij gekweld zou blijven en niet in staat zijn plannen uit te voeren.”

Een andere keer zei Hij me: “Mijn dochter, de ziel die Mijn Wil doet zal nooit in het vagevuur komen, omdat Mijn Wil haar zuivert van alles. En hoe zou Ik, na haar zo jaloers in leven te hebben gehouden, haar beschermend in Mijn Wil, de vlammen van het vagevuur kunnen toestaan haar te beroeren? En hoogstens zou er wat versiering kunnen ontbreken. Dan zal Mijn Wil alvorens haar de Goddelijkheid te openbaren Haar eerst bekleden met al de gewaden die ze nodig heeft en dan zal Ik Mijzelf openbaren.”



[1] * dienaar Gods John Arintero o.p. : “ Mystieke ontwikkeling deel II ”
 Men bereikt God door zelfvernietiging. Dit zal je zo nederig houden dat je jezelf niet zult vinden, je jezelf zelfs niet zult zoeken. Naarmate je je ontdoet van alles wat niet God is, zul je met God gevuld worden.  De praktijk van volmaakte zelfvernietiging bestaat in volkomen sterven aan ons zelf en aan al onze eigen activiteiten om plaats te maken voor God, zodat Hij kan leven en werken in ons. O rijkdom van het niets-zijn ! Hoe meer een ziel zichzelf vernietigt, hoe kostbaarder wordt zij. Hoe minder ze bezit aan menselijke dingen, des te meer bezit ze van het goddelijke.  “ De Navolging” (III,5) zegt : Wanneer de mens zichzelf zoekt, dan valt de liefde weg. 
[2] * John Arintero o.p. “ Mystieke ontwikkeling deel II. ”
Jes. 40 :31 : Maar die op de Heer vertrouwen, vernieuwen hun kracht. Zij zullen hun vleugels uitslaan als adelaars. Zij zullen rennen en worden niet moe. Zij lopen en verzwakken niet. St. Magdalena de Pazzi : “ Overweeg goed, Mijn dochter, deze woorden van de H. Geest,” zei de eeuwige Vader tot de heilige. Het betekent dat het makkelijker en minder lastig is om op deze ladder met grote snelheid te rennen en te vliegen dan langzaam te lopen, omdat op de geestelijke weg niets vermoeiender is dan zwaarte en traagheid. De genade van de H. Geest duldt geen uitstel, zoals één van Mijn dienaren (St. Ambrosius) heeft gezegd : “De genade van de H. Geest kent geen uitstel bij een krachtige inspanning. ” Zij die rennen (en o, hoe zeldzaam zijn ze !) zijn totaal gestorven aan zichzelf… en leven geheel overeenkomstig Mijn Wil. Zij vinden Mij zonder zelfs maar naar Mij te zoeken, omdat al hun genegenheid op Mij geconcentreerd is… De snelheid van een race op aarde neemt toe met de vitaliteit van de loper ; maar in een geestelijke wedloop is het tegenovergestelde waar, want daar verloopt de wedstrijd sneller als de loper meer dood is. ” Maar deze dood is waar leven, dat de loper tot in Mijn schoot brengt. 
[3] * John Arintero o.p. : “ Mystieke ontwikkeling deel II. ”
Omdat volmaakte vereniging met de Goddelijke Wil de norm is voor ons geestelijk leven en de zekere leidraad voor de vooruitgang, moeten we afzien van alle eigenbelang, persoonlijke vooruitgang, menselijke gezichtspunten, persoonlijke grillen, voorkeuren en comfort en onze eigen wil. We moeten geen ander verlangen hebben, geen andere genegenheid, geen andere wens dan die van de Goddelijke Wil. Wie dit alles al heeft volbracht, is al bijna helemaal geslaagd, want het is hierdoor dat zielen totaal vervuld zijn van de goddelijke Geest en arendsvleugels krijgen om moeiteloos te vliegen, hoog te zweven zonder terug te vallen en zonder moe te worden. De voorwaarde om niet te vertragen op dit pad is eenvoudigweg verder te gaan. De manier om niet ontmoedigd te raken is vooruit te kijken naar wat nog overblijft en niet achterom kijken naar wat volbracht is. De manier om niet vermoeid te raken is je voort spoeden, jezelf geweld aandoen zonder te rusten onderweg.